- A
- A
- A
Sympozjum 2009r.
List Kardynała F. Rode, Prefekta Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego
Tekst listu Kardynała F. Rode, Prefekta Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego, który na rozpoczęcie sympozjum odczytała s. Enrica Rosanna.
w Watykanie, 2 października 2009 roku
Prot.n. AG 85 - 2.09
Umiłowani Bracia i Siostry,
z wielką i szczerą radością przesyłam wam wszystkim, reprezentującym Życie Konsekrowane w Polsce moje ojcowskie pozdrowienia oraz życzenia wszelkiego dobra. Zgromadziliście się w Sanktuarium Matki Bożej w Częstochowie, gdzie bije wierne serce całej Polski, by właśnie tam podjąć temat: Życie konsekrowane w Polsce wobec procesów laicyzacji.
Problem ten nie jest wam obcy. Przez długie bowiem lata musieliście stawiać czoła nieludzkiej ideologii, która właśnie z laicyzacji społeczeństwa uczyniła punkt centralny walki z Kościołem jak i samym chrześcijaństwem. Jednakże trudno jest i dzisiaj stawić czoła laicyzacji, albowiem przeciwnik nie jest już tak jawny, skrywa się bowiem pod różnymi przekonywującymi formami, szkodząc a także uzależniając mentalność, zwłaszcza młodego pokolenia, szczególnie poprzez środki społecznego przekazu oraz dominującą kulturę, bazującą na relatywizmie filozoficznym, wolnej moralności i niezaspokojonym konsumpcjonizmie. Cóż należy czynić w obliczu tegoż przerażającego wyzwania naszych czasów?
Jestem przekonany, iż podczas waszych obrad przedstawione zostaną ważne i dogłębne referaty, które rozważą, z właściwą sobie kompetencją, aspekty tejże rzeczywistości. Sam jednakże czuję potrzebę zwrócenia waszej uwagi na dwa zasadnicze aspekty:
Pierwszy dotyczy stanowczej obrony przez zniechęceniem i brakiem nadziei. W swojej historii Kościół zawsze stawiał czoła wielorakim przeszkodom i zagrożeniom. Tak też i wy wyjdźcie naprzeciw tym wyzwaniom z pogodnym i całkowitym zaufaniem naszemu Panu i Mistrzowi oraz Jego Duchowi: "Nie bój się, mała trzódko" (Łk 12,32) powtarza wam dzisiaj Pan. On nie opuści nigdy swojego Kościoła, swojej ukochanej Oblubienicy, dla Niej i z Nią powtarza: "Jam zwyciężył świat" (J 16,33). Próby jak i pokusy, dopuszczona przez Chrystusa, wzbogacają naszą wiarę, czyniąc ją mocniejszą i bardziej dojrzałą. Odwagi zatem, i na przód, z wiarą i nadzieją!
Ściśle powiązany z tym jest drugi aspekt, na który pragnę zwrócić uwagę. Laicyzacja, niech nie będzie fenomenem którego należy się bać z racji szybkiego i burzliwego następstwa faktów i wydarzeń, które przekształcają sposób życia oraz myślenie całych narodów, ale niech będzie postrzegana jako kairos; łaska do wykorzystania. Słuszna autonomia różnych sfer życia - Kościoła i Państwa włącznie - może oczyścić nasz sposób życia Ewangelią w podążaniu za Chrystusem, Czystym, Ubogim i Posłusznym.
Przyjmijmy zatem ze spokojem i dojrzałością to ponowne zaproszenie do autentyczności naszego życia i naszych struktur, pokażmy rzeczywistą piękność życia konsekrowanego, zaangażujmy nasze energie w nową ewangelizację, wszystko kierujmy stanowczo ku świętości. Za świętą Teresą powtórzmy: Bóg sam wystarczy! Jestem przekonany, umiłowani Bracia i Siostry, iż osoby konsekrowane w Polsce, stawiając czoła temu wyzwaniu, wyjdą oczyszczone i wzmocnione.
Ostatnie spostrzeżenie: w wielu częściach świata życie konsekrowane cierpi z powodu braku powołań. Bogu dzięki, nie dotyczy to umiłowanego narodu polskiego, choć jednakże zaczynają być widoczne znaki kryzysu. Powtarzam wam, nie lękajcie się, nie poddawajcie się logice numerów i statystyk, nie mylcie jakości z ilością. Nie nam jest wiedzieć ile powołań chce Pan, ale wiemy z pewnością jakich powołań chce: świętych, gorliwych, szlachetnych oraz gotowych do całkowitego poświęcenia się dla Królestwa Niebieskiego.
Zgromadziliście się pod matczynym spojrzeniem Maryi: Jej, Czarnej Madonnie, Królowej Polski, zawierzamy nasze chęci i postanowienia zachowania naszego życia w stanie nienaruszonym, żyjąc jako osoby prawdziwie konsekrowane, "w świecie ale nie ze świata", by każdemu człowiekowi naszych czasów ofiarować pełnię życia w Chrystusie.
To jest właśnie moje życzenie dla was; niech doda otuchy, wzmocnione szczególnym błogosławieństwem.
Franc Kard. Rode
Prefekt
