kpżkk


Dzień Życia Konsekrowanego 2018

KLASZTORY KONTEMPLACYJNE DLA MŁODYCH

We wstępie do Konstytucji Apostolskiej Vultum Dei quaerere, skierowanej do mniszek i sióstr kontemplacyjnych, Papież Franciszek napisał: „Nie jest łatwo, aby ten świat, a przynajmniej szeroka jego część, która posłuszna jest logice władzy, ekonomice i konsumpcjonizmowi, zrozumiał wasze specjalne powołanie i waszą ukrytą misję, a jednak bardzo jej potrzebuje. Jak marynarz na otwartym morzu potrzebuje latarni morskiej, która wskazuje drogę dotarcia do portu, tak świat potrzebuje was. Przez wasze przemienione życie i przez proste słowa, rozpamiętywane w milczeniu, wskazujcie nam na Tego, który jest drogą, prawdą i życiem (por. J 14,)” [nr 6].

Ta misja powierzona klasztorom kontemplacyjnym obejmuje cały Kościół, a nawet cały świat. W szczególny sposób jednak odnosi się do ludzi młodych, którzy z zapałem właściwym ich wiekowi, z samej swej natury, poszukują tego co ważne, co piękne i dobre.

W roku poświęconym w Polsce św. Stanisławowi Kostce, a także w czasie przygotowań do Synodu Biskupów o młodzieży, Klasztory kontemplacyjne podjęły próbę całościowego spojrzenia na swoją posługę względem młodzieży. Informacje, które napłynęły z wielu Wspólnot są podobne:

  1. Mamy świadomość tego, że jesteśmy znakiem, który ma być widoczny i czytelny dla młodych. Nawet jeśli jest to znak zapytania, sprzeciwu, czy buntu - niepokoi i zmusza do refleksji.
  2. Głównym naszym zadaniem jest zatem dawanie świadectwa – samą obecnością, ale także poprzez różnego rodzaju kontakty z młodzieżą:
    1. Wiele młodych osób przychodzi do furty, aby porozmawiać z siostrą, zwierzyć się, poprosić o radę i o duchowe wsparcie.
    2. Klasztory przyjmują osoby chętne na indywidualne rekolekcje czy dni skupienia, zaś te, które mają domy rekolekcyjne, przyjmują całe grupy rekolektantów, a nierzadko same organizują rekolekcyjne spotkania dla młodzieży. Nawet jeśli prowadzą je obcy kapłani, zawsze odbywają się one w kadrze modlitwy mniszek i z możliwością rozmowy z nimi.
    3. Klerycy z seminariów, którzy przyjeżdżają na dni skupienia, są objęci szczególną modlitwą i opieką duchową sióstr klauzurowych. Także młodzi kapłani mają w naszych klasztorach swoje modlitewne zaplecze.
    4. Do jednego klasztoru przyjeżdża co jakiś czas ksiądz kapelan z grupą młodych kobiet odbywających karę więzienia. Spotkania te mają szczególny wymiar, bo znak oddzielenia kratą jest dla tych osób szczególnie szokujący. Trudno im sobie wyobrazić, że można dobrowolnie wybrać życie w zamknięciu i że istnieją takie motywy wyboru tego rodzaju życia, które sprawiają, że można być w tym zamknięciu szczęśliwą.
    5. Często i chętnie przyjmujemy klasy szkolne z ich katechetami na spotkania z siostrami, na rozmowy w ramach katechezy o rozeznawaniu swojego życiowego powołania. Rozmowy z mniszkami włączane są często do programów przygotowania do bierzmowania. Do kościołów klasztornych i rozmównic przychodzi młodzież na lekcje historii, sztuki sakralnej, wiedzy o kulturze i in.
    6. W klasztornych kościołach odbywają się jasełka, wieczory kolędowe i koncerty, wykonywane przez młodzież i dzieci, bądź dla nich organizowane przez wychowawców czy kapłanów.
    7. Strony internetowe klasztorów są przygotowywane szczególnie z myślą o młodych – nie tylko pod kontem rozeznawania powołania, ale także po prostu po to, by dać im możliwość przemyślenia kwestii związanych z wiarą, z wyborem wartości, etc.
  3. Tym, co mamy najcenniejszego do zaoferowania młodym jest modlitwa.
    1. Wspieramy modlitwą wszelkie znane nam inicjatywy podejmowane dla młodzieży przez Episkopat, Diecezje, Zakony męskie, Zgromadzenia czynne i in.
    2. Wśród ogromnej ilości próśb o modlitwę, duży procent stanowią prośby ludzi młodych. Coraz więcej młodych małżeństw za naszym pośrednictwem prosi Boga o potomstwo, o pomoc w przezwyciężaniu kryzysów małżeńskich; dziewczęta i młodzieńcy modlą się o odpowiedniego kandydata na małżonka, czy o odczytanie właściwego powołania, znalezienie życiowej drogi. Wielu pragnie wyzwolić się z nałogów i zniewoleń duchowych. Osobną grupę stanowią prośby osób starszych niepokojących się o losy młodzieży i powierzających je naszym modlitwom.
    3. Duża część intencji modlitewnych jest nam przekazywana za pośrednictwem Internetu – bądź bezpośrednio do klasztorów, bądź za pośrednictwem takich portali jak internetowe telefony zaufania, czy też internetowy Biuletyn redagowany przez Konferencję Zakonów Męskich – napływające tam intencje (głównie od młodzieży) przekazywane są systematycznie do klasztorów kontemplacyjnych. Z portali tych korzystają głównie ludzie młodzi. Jest tych intencji bardzo dużo.
    4. Podejmowane są różne inicjatywy modlitewne. Jeden z klasztorów np. roztacza duchową opiekę nad wspólnotą młodych małżeństw. Wspólnie z siostrami przeżywają oni co tydzień sobotnią Eucharystię. Siostry towarzyszą im modlitwą w ich codziennym zmaganiu o świętość.
    5. Podczas Roku Życia Konsekrowanego ciekawą i piękną inicjatywą zaowocowało spotkanie karmelitanek z toruńską wspólnotę biblijną „Słowo Życia”. Jako dar dla osób konsekrowa-nych, młodzi ludzie podjęli myśl o Duchowej Adopcji Osób Konsekrowanych. Zaczęło się od tego, że osoby, które były na spotkaniu wylosowały poszczególne siostry, żeby objąć je modlitwą w czasie Roku Życia Konsekrowanego. Potem powstała strona internetowa i sprawa rozszerzyła się na inne zgromadzenia, włączały się w nią kolejne osoby świeckie. Minęło już kilka lat i siostry ciągle otrzymują znaki pamięci od młodych, którzy je „adoptowali”. Młodzi ludzie dzielą się też z siostrami swoimi trudnościami, problemami i radościami – „adopcja” jest więc wzajemna. Adres strony jest następujący: http://daok.pl/
    6. Modlitwą otaczamy nie tylko tych, którzy o nią proszą, lecz także takich, którzy jej potrzebują, nawet nie wiedząc o tym. Jeden z klasztorów napisał: „Nasz klasztor ma po sąsiedzku szkołę. Młodzież podczas przerw często wykrzykuje z okien jakieś zaczepne teksty. Nota bene jest tych wojowniczych okrzyków z latami coraz mniej. Traktujemy je jako szczególny sposób prośby o modlitwę ☺ Szczególnie w czasie wakacji zdarzają się też pod naszą bramą „prośby o modlitwę” w postaci wykrzykiwania niecenzuralnych słów, różnych bijatyk i zaczepek. Ich uczestniczy nawet nie zdają sobie sprawy, że za murem, w budynku, który wygląda jakby był uśpiony, ktoś bierze poważnie ich nieuświadomione wołanie o pomoc i klęka do modlitwy

      […] Patrząc na osoby, które przyjeżdżają do naszej furty i na tych, którzy awanturują się pod naszą bramą – ciśnie się wniosek, że tyle robimy dla młodych ile modlimy się za rodziny, w których dorastają i żyją”.

Poza modlitwą jaką otaczamy młodych, poza wszystkimi inicjatywami, spotkaniami jest jeszcze takie bardzo ukryte oddziaływanie naszych klasztorów na osoby młode. Już samo istnienie klasztorów kontemplacyjnych jest często znakiem sprzeciwu, znakiem zapytania, zmusza do zastanowienia. Wybór życia za klauzurą dla młodych wychowanych w świecie konsumpcji i reklamy niepokoi – nawet jeśli wyrazem tego niepokoju jest bunt, czy wyśmianie naszego sposobu życia, kiedyś może on stać się wskazaniem drogi ratunku, powrotu do wiary i wartości.

góra strony