- A
- A
- A
400 LAT DOMINIKANEK NA KRAKOWSKIM GRODKU
Mniszki dominikanki z klasztoru na Gródku w Krakowie rozpoczęły świętowanie 400-lecia obecności zakonu w tym miejscu. Z tej okazji przyznano jubileuszowe medale dla osób i instytucji, które w swojej działalności realizują ideały bliskie zakonowi.
Wśród wyróżnionych są reprezentanci świata nauki, kultury, polityki, wojska, duchowni i działacze społeczni. Medal otrzymali m.in. abp Marek Jędraszewski, fotografik Adam Bujak, historyk prof. Andrzej Nowak, prezes IPN Jarosław Szarek, redakcja „Gościa Niedzielnego”, szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk, a także parafia św. Mikołaja w Krakowie, gdzie przechowywane są relikwie uczennicy s. Magdaleny Epstein, bł. Hanny Chrzanowskiej, oraz Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie- Łagiewnikach. – Kapituła medalu szukała osób i instytucji, które kierują się w swoim życiu dwiema zasadami: Bóg – Honor – Ojczyzna oraz Caritas. Składam wielki pokłon za to, że raczyliście przyjąć honor naszego medalu i że jesteście z nami. To dla mnie olbrzymie wzruszenie – mówił podczas uroczystości Waldemar Skuratowicz, prezes działającej przy klasztorze Fundacji im. Służebnicy Bożej s. Magdaleny Epstein OP.
Jubileuszowy Medal 400-lecia obecności Zakonu Mniszek Dominikanek w Krakowie na Gródku powstał wg projektu s. Stanisławy Chruścickiej OP i Waldemara Skuratowicza. Graficznie przygotował go Michał Kardas. Na awersie umieszczono gwiazdę św. Dominika, klasztor i wizerunek Matki Bożej Śnieżnej. Na rewersie znalazł się napis „Chwalcie, błogosławcie i głoście”. – Zauważycie też siostry, które obecnie żyją na Gródku, a za nimi wszystkie te, które je poprzedziły i łączą się z nami duchowo – mówił W. Skuratowicz. Uroczystością wręczenia jubileuszowych medali Fundacja im. Służebnicy Bożej s. Magdaleny Epstein OP oraz zakon mniszek dominikanek z klasztoru na Gródku zainaugurowały obchody 400-lecia istnienia wspólnoty sióstr w Krakowie.
Siostry dominikanki znalazły się na Gródku dzięki fundacji kasztelanowej Anny z Branickich Lubomirskiej, która zakupiła miejsce na klasztor w 1621 roku. Wybudowała także kościół przyklasztorny pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Śnieżnej, który jest, jak podaje tradycja, wotum dziękczynnym za zwycięstwo jej syna Stanisława Lubomirskiego pod Chocimiem. Kościół został poświęcony 8 października 1634 roku.
Siostry rozpoczęły regularne życie zakonne w uroczystość św. Michała Archanioła, 29 września 1621 roku. Na początku było ich pięć. Wyłoniły się z Trzeciego Zakonu regularnego Sióstr Dominikanek. Z biegiem lat liczba sióstr na Gródku wzrosła, a ich losy wiązały się zawsze z losami ojczyzny i Krakowa. Częste w tamtych czasach zarazy i najazdy wrogów zmuszały je do opuszczania klasztoru. W ciągu dziejów klasztor trzykrotnie ulegał pożarowi.
W 1768 r., po zdobyciu Krakowa przez Moskali, klasztor „na Gródku” został zrabowany i spalony, a matka przeorysza Krystyna Dembińska i siostra Katarzyna Szwandrówna zamordowane. W trudnym czasie kasaty zakonów dla przetrwania siostry czasowo prowadziły szkołę dla dziewcząt.
W czasie II wojny światowej klasztor udzielał schronienia osobom narodowości żydowskiej. Pod koniec wojny, w 1944 roku, siostry z Gródka zostały wysiedlone do pobliskiego klasztoru sióstr klarysek w Krakowie. Klasztor najpierw zajęli jeńcy ukraińscy, a potem Szpital Ujazdowski z Warszawy. Po wojnie z trudem i stopniowo udało się odzyskać klasztor i przywrócić w nim ścisłą klauzurę papieską.
Za: KAI
